Wat is een gebedsvlag?

 

Veelkleurig, wervelend of klapperend in de wind, brengen ze een luchtigheid, frisheid en vrolijkheid die zich in de gehele omgeving doet voelen.

De oorsprong van gebedsvlaggen ligt niet in het boeddhisme, maar in de oorspronkelijke religie van Tibet; de Bön. Enkele aspecten van de Bön traditie sloten dermate goed aan bij het boeddhisme, dat ze niet meer weg te denken zijn in het boeddhistische Tibet. Het idee is dat de heilige en heilzame teksten door de wind over de wereld verspreid worden. In die zin lijken de gebedsvlaggen veel op de gebedsmolens die wél een boeddhistische oorsprong hebben.

Er zijn twee soorten van deze vlaggen:

- De Loengta, letterlijk "paarden (ta) van wind (loeng)" zijn het meest bekend. Ze hebben de vorm van rechthoekige vlaggetjes van vijf verschillende kleuren, achter elkaar geregen aan lange touwen. Ze zijn bedrukt met verschillende mantra’s en astrologische tekens, en worden beschouwd als gelukbrengers die in staat zijn om moeilijkheden op afstand te houden. Tevens dienen zij ook om de welwillendheid van de Boeddha’s te verspreiden. Deze vlaggen zijn meestal uitgevoerd in vijf kleuren, die de vijf Boeddhafamilies en de vijf elementen symboliseren: blauw is voor ruimte, groen voor lucht en wind, rood voor vuur, wit voor water, en geel voor aarde.

- De Darchog, lange wimpels of vanen vastgemaakt aan lange masten van drie tot vijf meter hoog, zijn een variant op de Loengta, en staan vaak langs de toegangsweg naar een klooster, als een majestueuze en rijzige haag die de bezoeker met vreugde en zachtmoedigheid wil onthalen. Deze vanen zijn van boven tot beneden bedrukt met diverse heilige teksten.