De beste offergave aan alle boeddha's en bodhisattva's

 

Nagarjuna heeft uitgelegd dat er twee houdingen in het dagelijks leven zijn die je zou moeten hebben, niet alleen voor je eigen geluk, maar voor het geluk van alle ontelbare voelende wezens. De eerste houding die je zou moeten hebben, is "Deze persoon (of dier) is mijn wensvervullende juweel. Ik krijg van hen al mijn ontelbare geluk, bevrijding en verlichting uit verleden, heden en toekomst. Ze zijn het meest kostbaar en vriendelijk."

Nadat je hebt ontdekt dat ze bijzonder kostbaar zijn, legt Nagarjuna uit dat je kunt denken: "Ik ben zelf als een wensvervullend juweel, die alle wensen van levende wezens vervult." Je denkt: “En mag ik als een wensboom worden die al hun wensen vervult." Je wordt zelf als een wensvervullend juweel en een wensboom voor voelende wezens, die al hun wensen voor geluk vervult.

Deze houding zou je zoveel mogelijk in je dagelijks leven moeten hebben. Wanneer je je herinnert hoe ieder levend wezen het kostbaarste en vriendelijkste is, dan respecteer je ze en je praat er heel aangenaam, heel vriendelijk mee. Je hart koestert dat wezen het meest, en je gedraagt je er respectvol tegenover....

Iedere hulp, hoe klein ook, die je een dier of persoon met dit goede hart geeft is een offergave aan alle boeddha's. Het is het beste geschenk aan alle boeddha's en bodhisattva's ... Waarom? Omdat dit levend wezen, zelfs een insect, dat is wat de ontelbare boeddha's en bodhisattva's het meest koesteren, dit is wat zij in hun harten houden. Dag en nacht bidden de ontelbare bodhisattva's voor dit wezen. Ze werken, wijden hun verdiensten toe en proberen om alle realisaties, met inbegrip van verlichting, te bereiken voor dit voelende wezen.

Boeddha zei in de Avatamsaka Sutra:

Iedere schade aan een levend wezen is een grote schade voor mij. 
Elke hulp aan een levend wezen is een opperste hulp voor mij. 
Ik en de levende wezens zijn gelijk in geluk en lijden. 
En ik heb het Rupakaya bereikt omwille van voelende wezens.

Als je je dat herinnert, doe je vanzelf alles wat je kunt, groot of klein, om voelende wezens te helpen. Je behandelt elk voelend wezen, ieder mens en zelfs elk insect op de beste manier.

Je moet deze beoefening doen, vooral als je in het dagelijks leven werkt of omgaat met mensen, maar zelfs als je alleen woont en niet in een organisatie werkt, moet je niet vergeten om deze beoefening te doen. Dit is een essentiële beoefening, vooral in een dharma-organisatie. Werken in een dharmacentrum betekent vriendelijk te zijn voor iedereen. Je hoeft niet onbeschoft te worden. Je kunt niet iedereen geven wat ze nodig hebben. Je kunt niet toveren en iedereen een miljard dollar geven. Maar zelfs als je slechts in beperkte mate kunt helpen, op zijn minst de manier waarop je je gedraagt en de manier waarop je praat met mensen zou zeer respectvol en zeer vriendelijk moeten zijn. Je zou niet boos moeten worden op mensen; andere mensen zullen dit zien en waarderen. Zelfs als je iemand niet kunt helpen, de manier waarop je uitlegt dat je niet kunt helpen moet minstens respectvol zijn.

Je moet dit doen, omdat je werkt in een zogenaamd dharmacentrum, een meditatiecentrum. Meditatie betekent training van de geest; meditatie betekent temmen, of het onderwerpen van de geest. Natuurlijk is een dharmacentrum totaal anders dan een gewone onderneming, die niet is gebaseerd op de Dharma. 

Een dharma-organisatie moet ook een voorbeeld stellen. Het moet een inspiratie zijn voor anderen om Dharma te beoefenen, om een goed hart te tonen. Of je nu een ervaren leerling of een nieuwe student bent die niet veel weet over de Dharma, je zou een inspirerend voorbeeld moeten zijn, zodat mensen de tekenen van Tibetaanse Mahayana boeddhistische beoefening zien. Dit is zeer belangrijk.

 

Uittreksel uit 'Kadampa Teachings', een nieuw boek dat gratis verspreid wordt door Lama Yeshe Wisdom Archive. Kadampa Teachings is een dynamische verzameling van lessen, vooral geïnspireerd door de geschiedenis van de Kadampa geshes en hun spirituele adviezen.